Avon i stopy, szału nie ma, jak zwykle.

O stopy dbam, bo mam, tadam :D Sorki, musiałam :P

Dbam o stopy, bo lubię, ale i muszę, inaczej , patrząc na to do jakiego stanu potrafię je zapuścić bez tego, miałabym kopyta. Sam etap wieczornego SPA jest przyjemny, a jeszcze przyjemniejsze jest uczucie gładkości zaraz po nim. Nie tym razem. Spa siłą rzeczy było, ale reszta.. eh. Avon jak zwykle nie zawodzi, nadal ze mną nie współpracuje.

Dzisiaj mam do opisania pewną stopową trójeczkę. Mogę się nią co najwyżej pobawić w pielęgnację. Taką udawaną.

Kąpiel do stóp z solą morską i algami.

Ma odświeżyć stopy i je nawilżyć. Odświeży na pewno, w końcu moczymy je w wodzie, huh. No i to tyle działania.

Płyn jest dwu fazowy, przed użyciem wstrząsamy, a niebieski kolorek i wygląd samej buteleczki całkiem przyjemny dla oka. Niestety już na początku widać pewną niekonsekwencję: mamy wlać 4 zakrętki do miski z wodą. Jakie zakrętki, skoro produkt jest na zatrzask? Nie wiem, lałam więc te zakrętki na oko, niech im będzie, że to tylko tak orientacyjnie..

Lałam i to co nalałam całkiem przyjemnie pachniało. To drugi z nielicznych plusów. Taką właśnie morską bryzą, czyli trochę męskimi perfumami, bardzo mój ulubiony zapach, więc pewną dozą sympatii buteleczkę jednak obdarzam :) Pachniało przyjemnie, jednak na zalecaną ilość baardzo delikatnie. Stopy po moczeniu nie pachniały wcale.

Tak patrząc po składzie to nawilżać chyba ma olej mineralny, na liście zaraz po wodzie i trochę silikonu. Sól morska i algi są daleeeko po zapachu, nie ma co, Avon style pełną parą, nazwać czymś produkt i dać tego śladowe ilości :/ Mamy też detergent, czyli po moczeniu mycie mamy z głowy. Jakby co.

Jedyne z czego jestem faktycznie zadowolona to buteleczka, zostawię ją sobie, bo malutka, z dzióbkiem i na zatrzask. Przyda się.

Lawendowa maseczka do stóp z glinką.

Kąpiel była, czas na dalsze działania złuszczająco zmiękczające. Nee, nie tym razem. Maseczka ma złuszczać i znowu, nadawać świeżość. Co oni tak z tą świeżością.. Można nakładać na stopy i na łydki. Ok, ale z łydkami to straczyłaby chyba tylko na jakieś 3 razy.

Na zdjęciu w katalogu wygląda obłednie, taka gęsta fioletowa glinka rozprowadzona na podeszwie stopy. W rzeczywistości jest to rzadka, siono fioletowa maziaja i cieknie wodą. Przed użyciem musiałam wstrząsać. Na stopy nakładałam ilości ogromne (przez to nie starczyła mi nawet na 10 razy), a i tak ciągle były prześwity i ogólnie o efekcie z katalogu mogłam pomarzyć.

Maseczka lubi się utleniać, szczególnie przy zakrętce, na ciemno fioletowo. Na stopach trzymamy ją do zaschnięcia, czyli u mnie ok 15 min. W tym czasie oczywiście nogi mamy uniesione i generalnie staramy się niczego nie wybabrać. Następnie zmywamy (co akurat nie przysparza problemów, maseczka schodzi łatwo) i nie cieszymy się miękkością i gładkością, no może jakąś minimalną. Jak dla mnie mogłaby nie istnieć.

Jedynie pachnie nawet ładnie, czuć trochę tej lawendy, nawet glinki, jakoś tak przyjemnie.

I o dziwo szok, glinka już na drugim miejscu w składzie, no wow. Tylko co z tego. Ale w sumie nie zrażajcie się, czytałam dużo pozytywnych opinii o niej, więc jest szansa, że u większości osób jednak się sprawdzi.

Wygładzający scrub do stóp-cynamon i pomarańcza.

Ten najbardziej mi się podoba, bo w końcu jest czymś co do cholery działa. Pachnie jak rozpuszczone w samochodzie pomarańczowe landrynki, dla mnie fuj, i ma dziwną ciągnącą konsystencję, ale sprawuje się niczego sobie.

Używam go na moją dzinsową rękawicę KLIK i trę uprzednio osuszone ręcznikiem stopy. To osuszenie jest dość ważne, bo po mokrych zwyczajnie się ślizga, z resztą jak większośc używanych przeze mnie peelingów. Właściwie to nawet na opakowaniu jest zaznaczone, że stopy mają być suche.  Drobinek jest dużo, są drobniutkie i całkiem ostre, ale nie kaleczą. Przyjemnie masują i czuć, że coś robią. Po tym zabiegu w końcu moje stopy wiedzą, że coś z nimi robiłam i z chęcią przyjmują większą porcję kremu. No ale identycznie działa na nie peeling za 3zł z Biedronki i jaki kolwiek inny, który nie okazał się kremem z 3 dziarenkami na krzyż.

Szkoda gadać.