Pamiętacie mydełka z Mydlanej Piekarni? :)

Daaawno temu pisałam o przeuroczych mydełkach ręcznie robionych przez jedną z blogerek :) A dokładnie TUTAJ, TUTAJ i TUTAJ Serdecznie zapraszam przynajmniej do rzucenia okiem, bo jest na co popatrzeć :) Cięgle je podlinkowuję, ale nie da się inaczej, nie da się opisać jednego mydełka nie wspominając o całej reszcie :)

A mydełka są magiczne. Z wyglądu, z ich historii, z opisów autorki i z działania :) Sama natura i serce artystki włożone w swoje małe dzieła.

Dwa pełnowymiarowe mydełka już dawno zmydlone, a na deser zostawiłam sobie miniaturowe wersje. Dla gości, albo na podróż. Używałam ich w domu, a gościom nawet nie dałam do ręki, ale jestem zła :D

Mydło miętowe:

Spójrzcie tylko na tą pieczątkę odbitą na śodku, uwielbiam takie rzeczy :) Do tego wygląda jak plasterek ciasta z kawałkami czekolady, no mrrr.. Skład mydełka jest taki sam jak babeczki miętowej (trzeci "tutaj" na górze) pozwolę sobie więc odesłać Was ponownie do poprzedniego wpisu :), albo zwyczajnie tylko patrzeć się na zdjęcia i ślinić:

Mydło do zadan specjalnych

Wytwórczyni opisuje je tak: "Mydlo z sola i zielona glinką, dzieki 30% zawartosci soli jest zalecane dla osob o skorze tlustej, sklonnej do wypryskow, nadwrazliwej. Wysoka zawartosc soli sprawia, iz mydlo nie pieni sie tak obficie jak inne, natomiast sklad mydla tak zlozylam, zeby piana byla tluszcz kokosowy i olej rycynowy sa mocno pianotworcze, w tym przypadku tonowane sa przez sol. Glinka zielona wspiera dzialanie soli dzieki jej dzialaniu dezynfekujacym, absorpcyjnym, gojacym i odzywczym. Trzecim dodatkiem wzbogacajacym mydlo do zadan specjalnych jest olejek z drzewa herbacianego, dzialajacy antybakteryjnie." 

Planowałam używać go do twarzy w sytuacjach awaryjnych (czyt. nagłym ataku wyprysków), jednak mój ryjek jest zbyt przesuszony na traktowanie mydłem, nawet takim łagodnym i naturalnym :( Namydlałam więc swoje ciałko. I co tu dożu mówić, mydło działa :D T.j. myje :P Nie no żartuję, to że myje, to oczywiste :) Robi jednak coś więcej. Likwiduje np. krostki na plecach. Szczególnie ważna rzecz zimą, kiedy pod ciężkimi kurtami skóra nie ma jak oddychać i wyrabia nam takie niemiłe niespodzianki. Wystarczyło kilka myć i moje plecki wdzięczne mi niezmiernie wróciły do normy :)

Mydełko jest z solą i tą sól faktycznie widać. Wychodzi po obeschnięciu, spójrzcie:

Bałam się, że przez to i olejek herbaciany będzie mocno wysuszające, jednak niepotrzebnie. Fakt, nie jest tak łagodne jak jego bracia, ale nie wysusza bardziej niż zwykły żel pod prysznic, czyli jest w normie. Za jego właściwości, absolutnie mu wybaczam :) Pieni się najmniej z całej ferajny i nie posiada zapachu. Wydajne, ale mało poręczne :( Nie śmiejcie się, nabiłam sobie nim siniaka na udzie :P Tym kantem dokładnie. Fajtułapstwo, lewel master.

Mydło kastylijskie 70% oliwy z oliwek

Wygląda najmniej ciekawie, (chociaż...) ale za to jakie milusińskie. Aż czuje się to oliwne nawilżenie podczas mycia. Po osuszeniu skóry tym bardziej. Spokojnie nadaje się do twarzy. Myje i pielęgnuje na raz, rarytas. Szkoda tylko, że ono również nie pachnie. I baardzo szybko się kończy, mimo, że pieni słabo chociaż trochę lepiej od solnego. W dotyku po namoczeniu robi się dość miękkie i plastyczne. Ciekawa sprawa :) Jednym słowem: mydło dla sucharów i wszelkich skórnych wrażliwców :)

Zapraszam po więcej na: soapbakery.blogspot.com :)